Nadzór ruchu powinien być rozumiany jako wykonywanie wszelkich czynności, których wynikiem jest utrzymywanie infrastruktury technicznej w odpowiedniej kondycji technicznej oraz w stanie pełnej gotowości do pracy. Służby techniczne powinny być wyposażone w odpowiednie narzędzia inżynierskie całodobowego monitorowania za pomocą informatycznych systemów monitorujących stan infrastruktury technicznej - oprogramowanie CMMS (Computerised Maintenance Management Systems).

Oprogramowanie CMMS wspomagające działalność serwisu bez wątpienia ma bezpośredni wpływ na działalność operacyjną organizacji zajmujących się utrzmaniem ruchu, w tym na podejmowanie decyzji operacyjnych i strategicznych.

Stworzenie nowej bądź zakup i implementacja wybranej aplikacji CMMS z dostępnych na rynku powinno zapewnić zdolność do świadczenia usługi w oparciu o kryteria „Funkcjonalności Krytycznej Infrastruktury Technicznej”.

Podstawowymi własnościami takiej aplikacji są:

1. rejestr aktualnej listy wbudowanych urządzeń zawierający co najmniej następujące informacje:
   1. producent, model, rok produkcji, rok instalacji,
   2. specyfikacja techniczna,
   3. informacje o gwarancji, itp),
   4. lista zalecanych nastaw i progów alarmowych,
   5. lista krytycznych części zamiennych i miejsc ich pozyskania,
   6. lista kwalifikowanych dostawców części dla trybu pracy normalnej i awaryjnej
2. zarządzanie magazynem części zamiennych zgodnie z wymaganymi w danym kontrakcie czasami naprawy,
3. dostęp do elektroniczne wersji aktualnych projektów instalacji i systemów,
4. przechowywania aplikacji i „back-up” aplikacji urządzeń i systemów automatyki i sterowania,
5. automatyczny rejestr zgłoszeń serwisowych od momentu ich zgłoszenia do czasu całkowitego rozwiązania wraz z ich analizą kosztów obsługi,
6. planowanie czynności konserwacji, najlepiej bazując na automatycznym odczycie wybranych informacji z kluczowych urządzeń, w tym rejestrze:
   1. rzeczywistych godzin pracy urządzeń (on line),
   2. alarmów bądź parametrów odbiegających od nominalnych,
   3. sumarycznego zużycia energii,
   4. profilu zużycia energii w czasie.
7. zarządzanie pracą serwisantów według harmonogramów (przydzielanie zleceń do konkretnych osób według planowanych czynności i wymaganej specjalizacji z wyszczególnieniem niezbędnego wyposażenia w narzędzia i instrumenty koniecznego do przystąpienia do wykonywania tych czynności, z zapewnieniem części zamiennych według spodziewanego rozchodu,
8. zarządzanie pracą serwisantów interwencyjnych według zdarzeń i otrzymanych zleceń (przydzielanie zleceń do konkretnych osób według planowanych czynności i wymaganej specjalizacji z wyszczególnieniem niezbędnego wyposażenia w narzędzia i instrumenty koniecznego do przystąpienia do wykonywania tych czynności, z zapewnieniem części zamiennych według spodziewanego rozchodu,
9. rejestracja wykonanych czynności oraz użytych materiałów od momentu zlecenia do czasu wykonania zlecenia, wraz z gromadzeniem danych czasu rozpoczęcia i zakończenia czynności serwisanta. Dane były by gromadzone w celu:
   1. rejestracji historii konserwacji każdego z urządzeń i użytych części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych,
   2. rejestracji rzeczywistej pracochłonności procedur,
   3. pomiaru efektywności wykonywania czynności,
   4. rejestracji rzeczywistych kosztów zlecenia,
   5. prognozowania kosztów przyszłych czynności,
   6. przyszłego budżetowania umów serwisowych tego i podobnych budynków.
10. dla każdego z obiektów, rejestr z dostępem dla każdego uprawnionego:
    1. umów w zakresie opisanym w SLA,
    2. umów z podwykonawcami i dostawcami,
    3. procedur czynności serwisowych według wymaganego SLA,
    4. procedur testowych dla każdego z obiektów według wymaganego SLA, ,
    5. procedur alarmowych dla każdego z obiektów według wymaganego SLA, ,
    6. historii uzgodnień, pism, korespondencji,
11. raportowania w każdym z obiektów:
    1. wskaźników efektywności (KPI) czynności serwisowych,
    2. wskaźników rentowności wykonanych zleceń,
    3. wskaźników bieżącego zarządzania budżetem zlecenia,
    4. kosztów materiałami,
    5. oceną zdolności do świadczenia serwisu na podstawie pracochłonności i posiadanych zasobów ludzkich i technicznych,
12. prognozowania w każdym z obiektów:
    1. budżetowania kosztów serwisu,
    2. budżetowania kosztów energii na podstawie danych historycznych,
    3. planowania i budżetowania serwisu / części zamiennych / modernizacji.
13. monity terminowe:
    1. generowane na podstawie danych SLA , w tym: awarii i prac w toku,
    2. statusu czynności oraz zadań do wykonania względem umów serwisowych,
    3. czynności przesuniętych w realizacji względem zakładanych pierwotnie harmonogramów.

Na polskim rynku funkcjonuje co najmniej 26 różnych typów oprogramowania klasy CMMS. Są to zarówno programy przeznaczone dla niedużych firm, jak i złożone aplikacje współpracujące z innymi systemami w przedsiębiorstwie typu ERP (Enterprise Resource Planning). Skala złożoności i ilość zastosowanych modułów aplikacji CMMS ściśle zależy od całego systemu informatycznego przedsiębiorstwa. Niestety, bez głębszej analizy każdego z przypadków, nie można przedstawić spójnych wniosków. Do najczęściej spotykanych typów aplikacji CMMS należą m.in.:

1. AGILITY (Softsols Group/C.P.U. ZETO Jelenia Góra)
2. ARETICS (IT-Expert)
3. CMMS Maszyna NG 7.0 (Neuron)
4. CMMS.net (SoftwareStudio)
5. E-serwis (QSG S.A.
6. Exence (Exence S.A.
7. IBM Maximo Asset Management (IBM/P.A. NOVA)
8. IFS Applications (IFS)
9. iMaint (i2s/LogTec)
10. Infor EAM (Infor Global Solutions/Eurotronic)
11. INTRAPP (BCA Group)
12. Lawson M3 Utrzymanie Ruchu (Lawson Software Polska)
13. Maximo Express (AIUT)
14. Meso CMMS (rho Software)
15. MP2 CMMS Software (CMMS Data Group)
16. Oracle
17. PEMAC (PMI Software)
18. plan9000 (4TECH)
19. proCMMS 3.0 (Proffnet)
20. Queries CMMS (Queris)
21. SerwisPro (ABB)
22. SINGU FM (Velis)
23. SUR-FBD (FBD)
24. System Gospodarka Remontowo-Eksploatacyjna – GRE (Logica Poland)
25. System remontowy PREKON (Komtech)
26. System ZMTv2.0 (Eurotronic)
27. TETA Constellation (TETA)

 Korzyści wynikające ze stosowania CMMS

• Mniejsza liczba awarii i przestojów jako konsekwencja lepszego planowania pracy i kontrolowania stanu infrastruktury technicznej.
• Krótsze czasy przestojów planowanych Konserwacje) i nieplanowanych (awarie).
• Optymalnego wykorzystania infrastruktury technicznej i części zamiennych, co przekłada się na niższe koszty operacyjne.
• Automatyczne i natychmiastowe powiadomienia o awariach, które pozwolą na szybszą reakcję dyżurnych oraz specjalistów serwisu.
• Lepszego zarządzania pracą zasobów ludzkich, stała kontrola stanu wykonania przydzielonych zadań, przez co planowanie pracy staje się prostsze
• Lepsze planowanie prac serwisowych i konserwacyjnych.
• Informacje gromadzone w systemie i ich analiza umożliwią zoptymalizowanie nakładów na utrzymanie infrastruktury technicznej w oczekiwanym, należytym stanie.
• Raportowanie i analiza umożliwia generowanie danych ułatwiających planowanie i podejmowanie właściwych decyzji.
• Stały monitoring zapotrzebowania pozwala na właściwe zaplanowanie stanów magazynowych części zamiennych.
• Elektroniczny obieg dokumentów usprawnia pracę służb.