Planowanie jest jednym z najważniejszych aspektów działalności serwisu.
Dzięki planowaniu jest możliwe racjonalne wykorzystanie posiadanych zasobów oraz przewidywalne uruchomienie wymaganych procesów i procedur z odpowiednim wyprzedzeniem, szczególnie w odniesieniu do alokacji posiadanych specjalistów oraz dokonywania racjonalnego zakupu części zamiennych i materiałów eksploatacyjnych. Planowanie staje się szczególnie istotnym elementem, gdy wzrastają wymagania SLA w zakresie czasów reakcji oraz czasów napraw.
W aspekcie zapisów „Data Center Site Infrastructure Tier Standard: Operational Sustainability”, planowanie ma dużo szersze i wielowymiarowe znaczenie stanowiąc główny element strategii zapewnienia niezawodności i stałego utrzymania dostępności do infrastruktury technicznej. Planowanie według praktyki UPTIME Institute powinno zawierać następujące elementy:
- Planowanie czynności serwisowych, w tym:
- konserwacji bieżącej, zgodny z zaleceniami producentów urządzeń, systemów i instalacji,
- konserwacji związanych z predykcją (przewidywaniem / zapobieganiem) awariom,
- specjalistycznych usług serwisowych,
- Planowanie cyklicznych testów funkcjonalnych, w tym:
- przełączeń urządzeń związanych z racjonalną i planowaną pracą urządzeń i systemów,
- testów scenariuszy przewidywanych na wypadek zaników zasilania, awarii, aktów terroryzmu, klęsk żywiołowych,
- Pracy urządzeń i systemów dla zużycia i wymiany paliwa w agregatach awaryjnych,
- Planowania szkoleń, w tym:
- Szkolenia okresowe,
- Szkolenia podnoszące kompetencje,
- Szkolenia producentów.
- Planowanie cyklu życia i wymiany głównych elementów infrastruktury
Wyróżnikiem „Planowania” w odniesieniu do zapewnienia „Funkcjonalności Infrastruktury Technicznej” jest implementacja programu konserwacji prewencyjnej, mające na celu wykonywanie prewencyjnych czynności konserwacyjnych lub serwisowych, nawet z wyprzedzeniem w stosunku do zaleceń producentów urządzeń (po zaobserwowaniu okreslonych niepokojących symptomów).
Równie istotnym wyróżnikiem zapewnienia „Funkcjonalności Infrastruktury Technicznej” jest wdrożony proces śledzenia wskaźnika ilości odroczonych lub przesuwanych czynności konserwacji w stosunku do planowanego terminarza ich wykonania. Ogólną zasadą jest, aby wskaźnik ten był bliski „1” (bez przesunięcia) w miarę wzrostu wymagań SLA oraz stopnia skomplikowania instalacji i systemów.